Geëngageerde kunst, ook theater, speelde altijd een grote rol in bewegingen die sociale verandering nastreefden maar lijkt in Nederland nauwelijks meer te bestaan of anders wel ‘vercommercialiseerd’ of van de politieke angel ontdaan te zijn. Ioana Tudor bouwde in Leiden met eigen handen, samen met anderen, een theater waar ze politiek theater maken. Waarom doet ze dit? En wat is volgens haar de waarde of noodzaak van politieke kunst in deze tijd?